Senjo Ryu 戦場: De Slagveldstijl.
Senjo Ryu is een manier van omgaan met krijgskunst die de effectiviteit op het slagveld als uitgangspunt heeft. Het is krijgskunst en geen vechtsport. Het buiten gevecht stellen van een vijand is altijd het uiteindelijke doel.
Dat heeft de volgende consequenties:
- Hoewel er goede veiligheidsgrenzen zijn bij de beoefening, zijn er geen grenzen in de praktische uitvoering. Er wordt niet uitgegaan van vechtsportregels, maar van praktijksituaties met de uiterste consequentie. Alles mag. En alles wordt verwacht. Vals spelen bestaat niet en asymmetrisch vechten is een streven. Er is geen dojo realiteit. Er is maar één realiteit: buiten. De dojo is een ondersteuning. Alles wat we doen is in de praktijk, onder gevechtsomstandigheden getest;
- Het doel is uiteindelijk altijd, tijdelijk of permanent, één of meerdere tegenstanders te neutraliseren. Het scoren van punten is niet het doel, maar het overleven van het gevecht;
- Er zijn geen grenzen in de te gebruiken middelen. Van blote handen en veel voorkomende wapens tot gelegenheidswapens;
- Omdat de gevechtssituatie het uitgangspunt is, wordt er gestreefd naar efficiency. Mooie technieken zijn alleen leuk bij een mooi effect;
- Omdat de gevechtssituatie het uitgangspunt is, wordt er niet geleerd om fysiek veel te incasseren. Dat kan dodelijk zijn in een echt gevecht. Het heeft geen nut om elkaar op de les kapot te slaan. Er wordt gestreefd naar een vechtwijze waarbij zo weinig mogelijk fysieke energie wordt gebruikt. In plaats daarvan wordt veel nadruk gelegd op mentale ontwikkeling, door het fysieke te doen. Een goede conditie is goed, efficiënt zijn is beter. Moed is goed, roekeloosheid is waanzin;
- Geen exotisch (mentaal) wapen is te gek. Als het werkt, dan gebruiken we het;
- Hoewel we een goede traditionele basis hebben, blijven we steeds vernieuwen. We kunnen onze leraren lineage terugvoeren tot op samoerai van voor de Meji restauratie en we trainen op de traditionele samoeraimanier. Toch blijven we steeds alles opnieuw uitvinden. We moeten steeds kritisch zijn. Werkt het wel wat we doen? We nemen traditie niet zomaar aan. Niet omdat we het beter denken te weten, maar omdat we de reden achter een traditie moeten begrijpen. Daarom moet elke budoka steeds alles opnieuw uitvinden;
- Er is geen eenduidige perfecte manier om iets uit te voeren. Voor het maximale effect is men afhankelijk van de uitvoerder, de situatie en de vijand. De ene krijgskunstenaar is de andere niet. Daarom geldt dat iedere beoefenaar zijn eigen versie maakt die voor hem of haar het beste werkt;
- We accepteren dat er mentale groei ontstaat bij de bu-jutsuka, maar alleen als dat niet het uitgangspunt is;
- Het bovenstaande kan alleen worden bereikt met respect voor zichzelf, de medebudoka en de vijand.
Merk op dat het bovenstaande in overeenstemming is met “Art of War” van Sun Tzu.
Het Senjo Ryu Bu-Jutsu (krijgskunst) is zeer breed en verschillende onderdelen moeten met verschillende mindsets worden aangeleerd. Daarom is het opgesplitst in verschillende vakken:
De bovenstaande vakken kunnen apart of in combinatie worden beoefend.
