In dit blog gaat het over Yoroi Kumi Uchi, het Japanse ‘worstelen’ in bepantsering (yoroi). Ik zet ‘worstelen’ tussen aanhalingstekens omdat het natuurlijk niet om het worstelen gaat, maar om het effectief uitschakelen van een tegenstander die bepantsering draagt. Worstelen ‘an sich’ is natuurlijk vermoeiend en niet effectief. Toch tik ik ‘worstelen’ omdat een groot deel van het Yoroi Kumi Uchi over het ongewapende vechten gaat. Toch is het niet hetzelfde als Judo. Zelfs technisch meestal niet. En waarom is Yoroi Kumi Uchi nu relevant? Zeer relevant?!
Stel, het is 1600, Feodaal Japan, tijdens veldslag bij Sekigahara, je bent samoerai en je grote zwaard is gebroken. Maar het zwaard van je dichtstbijzijnde tegenstander is eveneens gebroken. Daar staan jullie dan, hijgend van de inspanning en met bloed en modder besmeurd tegenover elkaar. Wat te doen? Elkaar slaan heeft geen zin, want jullie zijn beiden gepantserd. Elkaar op de grond gooien heeft geen zin, want op een veldslag krijg je daar geen punten voor. Roem en promotie krijg je voor het aantal hoofden dat je neemt.
Yoroi-Kumi-UchiLaten we eens kijken wat bepantsering doet en we kennen gelijk de beperkingen en mogelijkheden. Een harnas heeft harde delen, die beschermen tegen scherpe snijdende en stekende wapens. En meestal heeft een harnas ook zachte padding daar onder, die enigszins beschermt tegen de brute impact van slagen.
Elkaar slaan heeft dus geen zin. Want dat voelt je vijand niet. Maar een harnas maakt niemand onkwetsbaar! De mogelijkheden veranderen slechts.
Om te beginnen kan niet alles door een harnas worden bedekt. In 1600 zijn de ogen onbedekt. Ook kan niet alles door het harde deel van het harnas worden bedekt. De drager zou dan immers niet kunnen bewegen. Aan de binnenkant van de gewrichten moet het soepel zijn. Daar zit meestal dus alleen de zachte padding of helemaal niets! Laten daar nou ook vaak grote lichaamsslagaders aan de oppervlakte lopen….
Gaat het om de hals, dan zal het dichtdrukken van de beide halsslagaders voor bewustzijnsverlies en uiteindelijk de dood zorgen. Het doorsnijden of doorsteken van één van die slagaders levert sneller en makkelijker resultaat. Ook onder de oksels en in de liezen lopen belangrijke aders. De elleboogholtes en knieholtes. Speciaal daarvoor droegen samoerai vroeger een pantserdolk. Een klein dolkje dat door de zachtere delen van de bepantsering kan steken recht in slagaders en andere vitale delen van het lichaam. Meestal is deze dolk vierkant van profiel, om sterk te zijn. Men kan dan een enorme puntdruk uitoefenen. Hoewel je soms even een plaatje moet optillen.
Aders aan de oppervlakteMaar een tegenstander laat zich natuurlijk niet zomaar in vitale delen steken. Hij zal zich verplaatsen en zijn handen gebruiken om zich te verdedigen. Dus moet je je tegenstander eerst fixeren. Het liefst op de grond, zodat je je gewicht kan gebruiken om je pantserdolk door zijn padding te drukken.
Hoe pak je dat aan?
Een harnas is niet alleen maar een zegen. Het maakt ongetrainde mensen langzaam en lomp. Zonder de ju (vloeiende) manier van bewegen word je gauw moe van het vechten met een harnas. Je waarneming is vaak iets minder en de vermoeidheid maakt minder scherp.
De makkelijkste manier om iemand te fixeren is op zijn voet te gaan staan. Geef dan een duw en de kans is groot dat de tegenstander in zijn val zijn enkel breekt. Dan beweegt hij al minder goed… Maar een voorwaartse duwtrap naar een knie, terwijl je de tegenstander vasthoudt en hij dus niet terug kan wijken, doet meestal de knie doorbuigen naar achteren. De knie raakt ontwricht. Een druk van 20 kilo is dan bij een volwassene voldoende. Een kind kan die druk uitoefenen! De mobiliteit is bij de tegenstander dan wel voorbij. Om over de pijn nog maar te zwijgen…
Als de tegenstander zijn arm uitsteekt om aan te vallen of te verdedigen, dan is dat weer een (letterlijk) handvat om te gebruiken. Aan het uiteinde zitten de vingers. Rukkao (zesde techniek). Deze vingers laten zich geweldig goed vastpakken en ombuigen. En het is erg gevoelig. Deze vingers kunnen worden gebroken, maar ook de pijn kan worden gebruikt om iemand op de grond te manipuleren. Het vereist wel enige handigheid en ontwikkelde vingers. Maar als je een vinger met een hele hand kunt grijpen, dan ben je altijd sterker.
De hand kan ook worden gegrepen voor het uitvoeren van kote-gaeshi (pols verdraaiing). Het vereist natuurlijk oefening om dat goed te doen. Maar bij een goede uitvoering wordt de pols of de schouder ontwricht, afhankelijk van de versie. Ikkayo (eerste techniek) is ook een leuke beweging, die ontwrichting van de elleboog tot gevolg heeft. Maar deze techniek is erg moeilijk en moet eerst goed worden geoefend.
Makkelijker is de kubi-gaeshi (nek verdraaing). Dit gebeurt door de kruin en kin van de tegenstander te grijpen (de grootste mechanische arm naar de nek toe) en deze met een ruk om te draaien. Normaal gesproken is dit niet gemakkelijk. Maar juist het dragen van een helm maakt het aangrijpingspunt ten opzichte van de nek verder weg en de nek dus kwetsbaarder voor verdraaiing! Het ver verdraaien van de nek kan leiden tot verlamming en de dood.
Behalve het doorsteken van een pantser met behulp van het eigen gewicht, kan het op de grond brengen van de vijand nóg een voordeel opleveren. Bij het gebrek aan een pantsersteker kan men de volgende techniek gebruiken: kōchū oshitsubusu (kever verpletteren). Om een drager te laten ademen en bewegen is een harnas altijd enigszins flexibel. Op een liggende drager van een harnas herhaaldelijk springen heeft tot resultaat dat het harnas intact blijft, maar de zachte delen van de drager door de naden naar buiten komen. Als een verpletterde kever. Vooral de borstholte is erg kwetsbaar voor dit soort acties( klaplong, orgaanschade) en ook stampen op een gehelmd hoofd heeft gauw nekletsel tot gevolg.
Maar voor kōchū oshitsubusu is het wel nodig om de vijand op de grond te leggen. Het intrappen van de knie is de makkelijkste manier om dit te bereiken. Maar ook de seoi-otoshi is dan een klassieker. Echter niet door, zoals bij judo vaak gebeurt, de vijand op te tillen, maar voor hem op de knieën te gaan zitten, zoals in de Dai Jantzu no Kata. Het eigen gewicht kan dan worden gebruikt om de tegenstander naar de grond te brengen. Dit is makkelijker en vereist minder kracht en kunde. Ook een o soto- gari (grote buitenwaartse beenveeg) is relatief gemakkelijk en vereist niet het tillen van de vijand. Het laatste wat je wilt is een, door pantser verzwaarde, vijand optillen! Maar ook een barai (veeg) kan iemand doen vallen. Belangrijk voor het doen vallen van een vijand middels seoi-otosh of een barai, is dat je dicht bij de vijand komt.
Uiteindelijk zijn daar nog de natuurlijke pantserstekers: je vingers. Diep in de vijandelijke ogen gedrukt ga je voorbij aan de schedel als protectie van de hersenen. Je hebt dan meteen de vijandelijke generaal te pakken. Maar vergis je niet over de kracht die daarvoor nodig is. Die is aanzienlijk. Het verblinden van de vijand, door hem iets zachter in de ogen te steken, kan echter wel een tijdelijk doel zijn.
Leuk al die historische vechttechnieken, maar wat heeft dit met nu te maken?
Iedereen die de beelden uit de oorlog in Afghanistan heeft gezien, heeft ook kunnen zien dat het dragen van bepantsering weer helemaal in is. Bij een Japans zwaard was het breken een mogelijkheid. Het opraken van munitie bij in geweer is een zekerheid. En hoewel in de moderne militaire doctrine, Nederlandse militairen het nabijgevecht proberen te voorkomen, ze zijn er immers niet voor opgeleid, is de mogelijkheid van een nabijgevecht altijd aanwezig. Een verstandige vijand zou, wetende dat de vijand niet goed is in het nabijgevecht, het er juist op laten aan komen. Zoals de Vietnamezen met de Amerikanen deden in Vietnam.
Maar terwijl ik dit blog tik heb ik op de achtergrond de geluiden en beelden van moedige mensen in de Oekraïne, via een realtime liveblog van het plein in Kiev. Ze zijn de corrupte regeringskliek en de schijndemocratie zat. De politie probeert hun al weken van het plein te verdrijven. Op het moment van tikken van dit blog wordt er geschoten in Kiev.
De betogers hebben nu zelfs te maken met Russische Spetsnatz in bepantsering.
Het onderdrukken van bevolking, die democratie wil en van een corrupte aristocratie probeert af te komen, is van aller tijden. Maar de laatste tijd komt het in Europa steeds vaker voor. Enorme rellen in London, Spanje en in de VS. De Britse overheid die, net als de Amerikaanse, de vrije pers aan banden legt. Overheden proberen meer macht naar zich toe te trekken en de balans slaat ook steeds meer die kant op. Het is goed wanneer de politie oproerkraaiers van de straat kan verwijderen, maar wanneer de ‘politie’(de Russische spetsnaz zijn natuurlijk militaire commando’s) de handlangers worden van een elitaire antidemocratische macht, dan moeten de burgers wel enige mogelijkheid hebben om zich fysiek van die ‘regering’ te ontdoen. Dit hadden de Amerikaanse founding fathers al begrepen, toen zij in de Amerikaanse constitutie het recht op het dragen van wapens, voor alle burgers, wilden verzekeren. De machtsverhouding tussen overheid en burgers moet niet té scheef worden.
En daarom is nodig voor burgers om te weten hoe gepantserde tegenstanders buiten gevecht kunnen worden gesteld. Zodat, mits in voldoende aantallen, de macht bij de burgers ligt en niet bij degene die de politie of ‘beveiligers’ kan betalen. Kennis is macht en die dient daarom verdeeld te worden.
Daarom nog wat toegepaste tips:
–Een gasmasker beschermt de drager tegen het door hem zelf gegooide traangas. Maar een gasmasker maakt het ademen ook zwaar. Een beetje haarlak in het filterbus spuiten maakt het de drager bepaalt niet makkelijker!
– Wat vroeger werkte, werkt nu ook. Een enorme knuppel, vroeger een tetsubo nu een eind hout, doet het goed tegen pantser vanwege de brute impact.
– Veel rennen is makkelijker zonder pantser. Dus als je geen pantser draagt: vooral doen! Kijken wie dat het langste volhoudt. Zeker na enkele dagen.
– In extreme gevallen hebben de molotovcocktails hun waarde bewezen. Van het opbreken van de vijandelijke formatie tot het wegjagen van een pantserauto.
– Als pantsersteker fungeert een priem of aangepunte schroevendraaier prima!
NB: Deze laatste tips zijn natuurlijk alleen toepasbaar in het geval dat een politiemacht de verkeerde kant kiest. Agenten zijn wel mensen en de gemiddelde agent doet elke dag weer zijn best een bijdrage aan een betere samenleving te geven. Net als voor alle budo geldt:
Kennis is niet alleen macht, maar ook verantwoordelijkheid!
Ik hoop dat deze blog, middels kennis, een bijdrage aan de democratie kan leveren.